විශ්වවිද්‍යාල භූමිය පි‍ටුපසින් දිවෙන මාවත ඔස්සේ ආලෝකමත් සැදෑවල අප ඇවිදයන්නට පුරුදුව සිටියෙමු.එම ගම්මානයට ඔබ්බෙන් වූයේ නෙක වර්නගත් කුඩාමලින් පිරීගිය තෘන යායකින් ගැවස ගත් හුදකලා කදු පංතියකි.මද වෙහෙසකින් වුවත් එම කදුමුදුනතට දිවෙන අපැහැදිලි මාවත ඔස්සේ අප කදුමුදුනතට නැග ගන්නෙමු. තැනින් තැන ඇති හුදකලා විශාල ගස් සෙවනක අප එකි නෙකා අතර මද දුරකින් අප අසුන් ගන්නෙමු. ඇය වේදිකා නාට්‍ය කලාවට මහත්සේ ප්‍රිය කලාය. සැමුවෙල් බෙකට් ,සාස්ත්‍රේ වැනි අපූරු නාට්‍ය කරුවන්ගේ අපූරත්වයෙන් පිරි නිර්මාන ගැන ඇය මට විස්තර කර දෙන්නේ විටක එම චරිත රගා පෙන්වමින්ය."දිග පලල උස වගෙ සරල මානයන්ට වඩා අපූරු සැගවුනු මිනිස් මනසට රස කැන්දන වෙනත් මානයක් තියෙනවා වගේ මට දැනෙනවා... ඒක හරිම අපූරුයි, හැබැයි විටක බය හිතෙන තරම් ගැබුරුයි.." ඇය පවසාගෙන යයි.ඔබ පවසනවා වාගේ ජීවිතය සංචාරයක් නම් මගේ ජීවිත සංචාරය තුල හමුවූ හත‍රැස් නාට්‍ය වෙදිකාව මා මෙහි ආවාට ඇති තරම් සාධාරන හේතුවක් දී තිබෙනවා, කිහිප විටකදීම ඇය මට පවසා සිටිනවා මතකය.
විටක ඇය තම කුඩා ගිටාරයද රැගෙන එයි.සියුම් රසයන් රැගත් අපූරු වාදන කාන්ඩ ඇය වයන්නේ වෙනත් ලෝකයකට පිවිස සිටින්නාක් මෙනි. බි‍තෝවන් වැනි සොදුරු සංගීත කරුවන්ගේ නාද ගොනු අතර සැගව ඇති අපූරු සංයෝජනයන් වයා පෙන්වමින් ඇය මට ඒවා විස්තරකර කරදෙන විට කාලය ගලානයන බව නොහැගෙන තරම්ය.
ඇය ඇත්තෙන්ම සම්භාව්‍ය බව ආභරනයක් කරගත් ඇත්තියක් නොවූවාය. සම්භාව්‍ය යැයි සැලකෙන අපූරු නිර්මාන වල සැගව ඇති සියුම් විනය , පැහැදිලි බව,මිනිස් ජිවිත තුලට බොහෝ ගැබුරට විහිදුනු බව විදින්නියක් වූවාය.ඒවායේ වූ එම අපූරු සුන්දරබව තවකෙකුට සංවේදී ලෙස පැහැදිලිකර දෙන්නටද සමත්තියක් වූවාය.
(අනන්තය තෙක් පෙනෙන විසල් කදු මුදුනතක සිට....)
