වරක් ආශ්‍රමයට පැමිනි ප්‍රංශ ජාතික තරුනියක් චිත්‍ර ශිල්පිනියක්ද වූවාය.ඉන්දියානු යෝගි ක්‍රමවේද පිලිබද මහත් දැනුමක් තිබූ ඇය භාවනාවටද මහත්සේ ප්‍රිය කලාය. ලොකු ස්වාමීන් වහන්සේගේ අවසරයක් යටතේ ටික දිනක් ඇය ටිබෙට් මිත්‍රයා නෑවතී සිටි කුට්යෙහි නතර වන්නට සාමාන්‍යයෙන් නොලැබෙන අවස්ථාවක් ලබා ගත්තාය. බොහෝ සෑදෑවන් වල ඇය සක්මන් මලුවට ඔබ්බෙන් පිහිටි දැවෙන් නිම කොටතිබූ අසුන මත හිදගෙන මෙවන් අපූරු සැදෑවන් සුදුපැහැති කොලයක් මත සිතුවම් කරන්නට පුරුදුව සිටියාය. තුරු මුදුනතවල් සිසාරා යලායන සැදෑ හිරු කිරන වලින් දිලිසුම් දෙන ඈත කදුමුදුනතවල් ඇය සිතුවමට නැගුවේ මහත් සැහැල්ලුවෙන්ය. කලුපැහැති පැන්සල් තුඩකින් අඳුර එලිය, අවකාශයේ ගැබුර පමනකුදුනොව මද අදුර සමග ඈත කදුමුදුනතවල් වලින් පලවන හුදකලා පාලු බව ඒ සිතුවම් තුලින් පලවූවේ අනායාසයෙන්ය.විවෘත තරුනියක වූ ඇය ආදරය බැදීම් මෙන්ම ලිංගිකත්වය ගැනද බොහෝ දේ කතා කලාය.පෙර කල මහත් කෙලිලොල් තරුනුයකව සිටි ඇය ඉන්දියානු සංචාරයකදී යෝගී භාවනා ක්‍රම පුරුදු පුහුනු වන්නට පටන් ගැන්මත් සමග තම ජීවිතයේ රිද්මය සාමාන්‍ය ජීවිතයේ හුදු ඇලීම් ගැලීම් වලින් ඔබ්බෙන් වන අධ්‍යාත්මික සතුටට හුරු පුරුදුවූ හැටි පැහැදිලි කර දුන්නාය. හුදු රස මසවුලු ඇදුම් ආයිත්තම් වලින් ඔබ්බෙන් වන්නට ඈති සරල සැහැල්ලු කාරුනික බව මත ඉදිව තිබූ ඇගේ ඒ අපූරු ජීවිතය මත ඈ සතුටින් කාලය ගත කරමින් සිටියාය.
(අනන්තය තෙක් පෙනෙන විසල් කදුමුදුනතක සිට.......)
