වසර සිය ගනනක් වයසැති විසල් රුකක් පාමුල පිහිටි ස්වභාවික ගල් ලෙනක් මා වෙනුවෙන් වෙන් වූ අතර ලොකු ස්වාමීන් වහන්සේ ඊට මදක් නුදුරින් වූ විසල් නුග රුකක් පාමුල එහි විශාල මුල් අතරින් නිර්මානය වී තිබූ ස්වාභාවික කුටියකට වැඩම කලාය. මාගේ අනුමානය නිවැරදි නම් කලතුරකින් අප ආශ්‍රමය වෙත වැඩම කරන සිල් ඇත්තෙකුගේ අඩවියක් විය යුතුය. මුල්ම දින දෙක තුන කාලය ගතව යන අයුරු ගැන මතකයක් රැදුනද කෙමෙන් ගැබුරු දැහැන වැඩෙත්ම අදුර දහවල වැනි සීමාවල් වල තිබූ වටිනාකම් ශූන්‍යවී ගියේ නිතැතින්මය.ගැබුරු ශාන්තිමත් දැහැන තුලදීද විටක ආගන්තුක ශාන්තිමත් අධ්‍යාත්මක පහසක් විටින් විට දැනෙන්නේ මා පෙරකි සිල් ඇත්තා අපගැන විමසන විටදී දැයි කිසිදාක නොවිසදෙන ගැටලුවක් වනු ඇත. එහෙත් එක් කරුනක් නම් පැහැදිලිය. ආශාව ඔබ හිතනා තරමේ සරල කාරනාවක් නොවන බවය.ගැබුරු දැහැන් ගත සිල්වත් මනස් තුල පවා මහත්සේ සියුම් ලෙස නුමුදු බැදීම් පවතින යුරු දැකීම අපූරු අත්දැකීමකි.
