“මිනිස් වර්ගයාගේ අකුරු හැකියාව තිරයක් මත චලනය වන දෑතේ මහපට ඇගිලි වල චලනයන් බවට පමනක් ඌනනය වෙමින් ඇත” දිනක් විෂය තුලට වන දේශනයක් ද ඊලග දිනයේදී විෂයෙන් ප්‍රායෝගිල ලෝකය දෙසට වන ආකාරයට දේශන පෙල සැකසී තිබුනි. දෙවන දිනයේ මාතෘකාව එලෙසට යෙදී තිබිනි. වේගයෙන් භාවිතයට පැමිනෙමින් ඇති ජංගම උපාංග සමග වන වර්චුවල් යතුරු පුවරුව මෙහෙය වන වඩාත් පහසුම අකාරය නිසාම එම භාවිතය බහුල වෙමින් ඇති බවට වන නිරීක්ශනය මතම මා එම මාතෘකාව තෝරා ගන්නට තීර්නය කලෙමි. වර්චුල් ඇසිස්ටන්ට් වල පැමිනිම වඩාත් සංකීර්නව හා දෛනික ජීවිතයේ සියලුම පාහේ භාවිතාවන්ට වඩාත් නම්‍යව සිදුව තිබුනද මිනිස්වර්ගයාගේ අකුරු කිරීමේ හැකියාව තවමත් ප්‍රධානව තිබීම සමහර විද්වතුන්ගේ පුදුමයත් තවත් සමහරක්ගේ සතුටටත් කාරනයක්ව තිබිනි. තම ගල්ගුහාවක බිත්තිය මත රලු ගල් කැටයකින් ඇදෙන රලු ඉරි කැබලි කිහිපයකින් ඇරබෙන දිගු කථාන්දර අනාගතයේදී යලිත් ඔහුගේ පැරනිතම හා සමීපතම සංනිවේදන හැකියා වෙතට ඌනනය වීම අනිවර්ය බව පැහැදිලි කරමින් එම දේශන දෙකම අවසන් කරන්නට කටයුතු කලෙමි. පසු දේශන ගැටලු විමසීම් ඔස්සේ සිදුවෙමින් ඇති මෙම පරිවර්ථනය පිලිබදව ගැටලු කිහිපයක් නැගුනද වසර කිහිපයකට පෙරදී මෙන් දැඩි විරෝධී ස්වභාවයේ ඒවා නොවීම පැහැදිලිව දැකිය හැකි විය. අවසානයේ පරිනාම අවශ්‍යතාවය සමග එකග වන්නට මිනිස් වර්ගයාට සිදුවීම අතීතයේ සිටම අදටද වලංගුව පවතින බව පැහැදිලිය. තවමත් පැහැදිලි නොවුනද ඉදිරි දශක කිහිපය පසුකරමින් ඉදිරියට යන මිනිසාට තම සිතුවිලි නැතිනම් මිනිස් මනසින් නිකුත්වන තරංග ඔස්සේ එකිනෙකා සමග සංනිවේදනය සාමාන්‍ය වනු ඇති බව ඉතා පැහැදිලිය. වේගයෙන් කුඩා වෙමින් යන දත්ත උපාංග තව තවත් කුඩා වන්නට වන එක් බාදාවක් වෙමින් ඇති INPUT-OUTPUT හැකියාවන් ගේ ගැටලුව ඉන් විසදෙනු ඇත. “එක් දෙසකින් වේගයෙන් වැඩෙමින් ඇති ශිස්ථාචාර අසහනය මිනිස් වර්ගයා පෘතුවිය මතින් අතුගා දමන්නට තරම් දරුනු නොවීමේ කොන්දේසිය මත මෙම ඉලක්ක වෙතට ඔවුන් පැමිනීම කිසිවෙකුට වැලක්විය නොහැක”. දවසේ දේශන අවසානයේ සාමන්‍යයෙන් සිදුවන ටුවිටර් සටහන එලෙස තබන්නට කටයුතු කලේ බොහෝ සිසු සිසුවියන් කියවන එම පනිවිඬය ඔස්සේ යම් අවදිකීරීමකට වන අවස්තාව වඩා ඵලදායීව කිරීම යුතුකමක්ම වන බැවිනි.
www.tharuminisa.com
