ලොව නිවැරදිම හා ස්වභාවිකම එලාම් ඔරලෝසුව ඔවුන් සතුය. එනම් පෙර අලුයම අවදිවන සියතුන්ගේ හඬය. යාන්ත්‍රික හෝ ඉලෙක්ට්‍රොනික ඔරලෝසුවක් මෙන් නොව පරිසර තත්වයන් අනූව එය ස්වංක්‍රීයවම සුසර වේ. වරක් අප අධ්‍යාපන ආයතනය වෙතට පැමිනි විද්වතෙකු යෝජනා කලේ ඔරලෝසුව ඔස්සේ ඔබ කාලය පාලනය කරනවා වෙනුවට හරිම යාන්ත්‍රික විදිහට කාලයේ වහලෙකු වී ඇති බවයි. "ඔබට ඇත්තටම කාලය පාලනය කරන්නට අවශ්‍ය නම් හිරු පාලනය කල යුතුයි. තවමත් පෘතුවිය මතුපිට වන විනාශකාරී බල වේග ඉදිරියේ පවා අසරන වන අප ශිස්ඨාචාරයට එතරම් දියුනුවක් ලබන්න තව වසර සිය දහස් ගනනක් වත් යාවි. අඩු තරමින් ස්වභාවික පරිසරයෙන් මහ ඈතක නොවන අපේ මිනිස් සිරුරට වඩාත් ගැලපෙන කාල මිනුම් රටාවක් වත් අපට දියුනු කර ගන්නට බැරි වෙලා තියෙනවා කියන එක අප පිලිගන්නට ඔනේ.සමහර විටක ඒ බව අප ලබා ගන්නට අවශ්‍ය වන තාක්ශනයේ ලදරු තත්වයට වත් අප පිවිස නැතිව ඇති." එය අපූරු දේශනයක් විය.
ප්‍රබෝධමත් දිනක් රැගෙන නැගෙනහිර කඳු වලලෙන් හිරු එබී බලන්නට පටන් ගෙන ඇත. නෑවත වතාවක් ජීවිතයේ හමුවූ අපූරුතම විවේකය, නැතිනම් ප්‍රබෝධමත්ම අධ්‍යාත්මික අවකාශයේ නෙත්මානයට පැමින සිටින්නෙමි. හැකි ඉක්මනින් ගමන් මල්ල සකසා ගෙන ගේ හිමියා හමුව ස්තූති කොට ආශ්‍රම කඳු පෙල දෙසට දිවෙන මාවතට පිවිසුනෙමි.මාවත දෙපස වන රුක් ගොමු ප්‍රබෝධමත් කුරුලු හඬ සමග නෙතට පමනක් නොව සිතටද ගෙනෙන්නේ මහත් අවදියකි. ටිබෙටියානු මිතුරා සිහියට නැගේ. සකසා ගත් අඟුරු කැබැල්ලකින් පවා මේවන් දසුන් ගොරහැඬි මතුපිටක පවා ශාන්තිමත් බව නොසැගවන පරිදි සටහන් කරන්නට ඔහු සමතෙකි. ඔහු වරක් පවසා සිටියේ නෙතින් උරා ගන්නා දැක්ම වඩාත් සැහැල්ලු ලෙසට මාධ්‍ය මතට ගෙනෙනවා හැරෙන්නට වෙනත් කිසිවක් කෙරෙහි ඔහු අවධානය නොදක්වන බවකි.
ගැමියන් එකා දෙන්නා තම ගොවිබිම් වෙතට යන්නට මාවතට පිවිසෙමින් ඇත. ඔවුන් අතරින් ඉද හිටක පෙර දන්නා හඳුනන අයෙකුද වේ. සෞම්‍ය සිනාවක් ඔස්සෙ තම සුහදතාවය පල කිරීම ඔවුන්ගේ සිරිතය. බොහෝ විට දෙබසකට පිවිසෙන්නට ඔවුන් අකමැතිය. මාවතට යොමු කරගත් දෙනෙතින් යුතුව යුහුසුලුව තම දවස අරබන්නට ක්‍රියාකරයි. විශාල ගොවි බිම් අස්වද්දන්නට ඔවුන් යාන්තික සහය නොලබයි. ඔවුන්විස්වාස කරනුයේ තම ශ්‍රමය ගොවි බිම වෙතට පිදෙන විට නිරෝගීකම මානසික සහනය බිම් ඔස්සේ තමන් වේතට පැමිනෙන බවකි. ඔවුන් අතර පූර්න සුදුසුකම් ලත් වෛද්‍ය වරුන් , ඉන්ජිනේරුවන් පවා සිටිති. මේ අපූරු මිනිසුන් ලොව සම්මත දැනුම තම වඩාන් දියුනු සාම්ප්‍රධායික දැනුම දියුනු කරන්නට භාවිතා කරනා විනා එහි වහලුන් නොවීම ස්වභාවයයි.
