දිව්‍යලොව සංකල්පය මා විද ඇති එකකැයි අදත්මා විස්වාස කරනුයේ.............

සීතල පිනිකැට විසිරුනු සක්මන් මලුව මත උදැසන සක්මන මුලු සිරුරම  ප්‍රබෝධය කරා වදිකරවයි.ප්‍රබෝධයෙන් හඩතලන  නෙක සියතුන්ගේ හඩ, ප්‍රානයෙන් පිරුනු අවට ගස් වැල්, දෙසවන් දෙනෙත් අපූරු සතුටකින් පුරවාලයි.නිතැතින්ම සිත ඇදෙන්නේ මීට බොහෝ කලකට පෙර ඉන්දියාවේදී ලත් ගැබුරු රාගධාරී සංගීතයේ අපූරු අත්දැකීමටයි. සෑම උදැසනකම සංගීත ආශ්‍රමය ඉදිරියෙන් වූ විශාල නුගගස පාමුල  අපව මැදිකොට අසුන් ගන්නා ගුරුතුමා හා අනු ගුරුතුමන් ඉන්දියානු සංගීතයේ එන රාගදාරී සංගීත කාංඩයන් වාදනය කරයි. බට නලාවත් තබ්ලාවත් සංකලනයෙන් ඉපදෙන ශාන්තිමත් නමුත් ගැබුරු හඩවල් අප වචනයෙන් විස්තර කල නොහැකි  අපූරු  ලොවකට ‍රැගෙන යන්නේ නිරාසයෙනි.දිව්‍යලොව සංකල්පය මා විද ඇති එකකැයි අදත්මා විස්වාස කරනුයේ ඒ අත්දැකීම් නිසා වෙනි.