එය දිගු දැවසැති උනුසුම් ගිම්හානයක් දෙකක් අතර ගෙවී ගිය මිනිස් නිමේෂයන් කිහිපයක් පිලිබද අකුරු කිරීමකි. හුදකලාවෙන් පිරීගිය ගිම්හාන දිනයකදී උයන් කෙරවලකදී ඔවූහු හමුවූහ. ඊලට එලබි ගිම්හනයේදී ඒ උයන් කෙරවලකදීම තාවකාලිකව හෝ ඔහුනට සමුගැනීමකට ලියැවුනු ඉරනමකට යටත්ව ඒ හමුවීම සටහන් වන බව අමතක වූවා සේය. වඩාත් අපූරත්වය වන්නේ මේ සිදුවීම් අතර කාලය ගෙවී ගියේ සාමන්‍ය හුදු මිනිස් ආශාවන් මතින් පමනක් නොවීමය. විටක වඩාත් අපූරු සෞදර්යාත්ම...ක නිමේශයන් පැමිනෙන අතර තවත් විටක තොරතුරු තාක්ෂණ , ජීවවිද්‍යාව වැනි ගෙවී යන යුගයේ වඩාත් අසිරිමත්ව මිනිසුන් වෙතට දැනෙමින් ඇති විෂයන් පිලිබදව හැදෑරුම් සටහන් බවට පත්වෙමින් වීමය.ලොව නෙක ආකාරයේ සාමාජ, සංස්කෘතික දෑ අතරින් ඇවිද යමින් සිටි ඔහු සිත වඩාත් ඇලුනු ආශ්‍රම භූමියකට යාබදව ඇති, ඔහුම එය නම් කරන පරිදි “තරුමිනිසුන්ගේ” විස්මිත සංස්කෘතියක් පිලිබදව තොරතුරු ගොනුවක් ගෙන එලබෙන දෑ වසර නිම වන්නට මත්තෙන් නැවත හමුවන්නට වන පොරොන්දුවක් සමග ඒ සමු ගැනීම සිදුවිය. “ඔබ සැබවින්ම ගිම්හානයකි. පරිසරයෙන් වියුත්තව සීතලෙන් ගුලිව ගිය දිගු ජීවිතකාලයක් අවසන් කරමින් එය පුබුදුවා ලන්නට හැකි සුසරබවක් රැගෙන ආ ඔබ සැබවින්ම ගිම්හානයකි මට” ලෙසට සමහර විටක තම දින සටහනක සටහන් තබන්නට තීර්නය කලේ ඒ තරම්ම ඇය ඔහුට දැනුන නිසා වියයුතුය.
මේ සොඳුරු මතක සටහන් ඉලෙක්ට්‍රොනිකව සටහන් කරන්නට ඔහුට අවශ්‍ය වූවේ බොහෝ ඒ නිමේශයන් හුදු මිනිස් බවට මත්තෙන් වන අපූරු බවක් ගෙන ඇති බවට ඇති වූ විස්වාසය නිසා විය යුතුය. ඔහු දු‍ටු ඒ අපූරු මිතුරිය , හිතවතිය පිලිබද ආකෘතිය මඳ හෝ සොඳුරු බවක් ඒවා කියවන අයෙකුට පවා රැගෙන එනු ඇති බවට ඇති වූ විස්වාසය නිසා විය යුතුය. ඔහුගේ ජීවිත තේමාව වඩා අපූරුවට වරනගන්නට ඒ හමුවීමටහැකිවිය. “තම පෘතුවි ජීවිත සංචාරය පිලිබදව සටහනක් තබා යෑම මෙහි පැමිනි සෑම සංචාරකයෙකුගේම වගකීමකි” . සමහර විටක මේ ඔහුගේ සමස්ථ ජීවිත සංචාර සටහනේ සංශික්ප්තය විය හැක
