ස්ටීව් ජොබ්ස් 2011 ඔක්තෝබර 11 අපගෙන් සමුගෙන ගියේය. ඔහු ඒ වන විට වසර 56ක් පෘතුවි වැසියෙකු ලෙස ගතකර තිබිනි.ඔහුගේ මිනිස් සිරුර තුලවූ අක්‍රමික බවක් වරින් වර ඔහුව අපහසුතාවයට පත්කලා පමනක් නොව අවසානයේ අපගෙන් රැගෙන යන්නටද කටයුතු කර තිබිනි. හර බර ලෙසට පෙනෙන දැක්වෙන සම්මත ජීවිතයේ ඔහු ඔ‍ටුනු පලන් මිනිසෙකු නොවූවාය. එහෙත් සාමන්‍ය මිනිස් දිවියකදී මිනිසෙකු අත්නොවිදෙන තරමේ අවකාශයක් පුරා ඔහු සක්මන් කරතිබිනි. ඉන්දියාවේ අතුරු මාවත්වල ඇවිදිමින් ජීවිතයේ අරුත සොයන්නට කාලය තිබුනු ඔහු හට නිදහස දෑස තෙක්මානය වන හිපි සංස්කෘතිය සමගද ඇවිද ගොස් තිබිනි.එසේම ආදරනීය ස්වාමියෙකු හා පියෙකු වන්නටද තම ජීවිතකාලය තුල ඉඩ කඩ ලාබාගත්තෙකුද විය.අත්තෙන්ම ඔහු සාමාන්‍ය මිනිසෙකු ලෙස තම ජීවිත සංචාරය වඩාත් අපූරු හා පුලුල් එකෙක කරගන්නට සමතෙකු වූවාය.
වඩාත් අපූරු කථාන්දරයක්ද ඔහු තම ජීවිතය තුල සටහන් කරන්නට තරමේ වාසනාවන්තයෙකුද විය. ඔහු එය තොරතුරු අවකශය මත්තේ භෞතිකව සටහන් කලාය.ඔහුගේ නිර්මානශීලී ප්‍රතිභාව තෝරතුරු යුගය වෙත පිවිසෙන මිනිසාට යෝධ සහයක් සකස් කර දුන්නාය. ඔහු මිනිසුන්ගේ දැතට වඩාත් හුරුබුහුටි පහසු දත්ත උපාංග ගෙනෙන්නට පුරෝගාමියා විය. වඩාත් අපූර්ව දෑ ගෙනෙන්ට ඔහුට හැමවිටම අවශ්‍යව තිබිනි. ඉදිරිපත් කිරීම් වලදී "one more thing" ලෙසින් පවසන්නට තවත් බොහෝ දෑ ඉතිරිව තිබෙන්නටද ඇත.එහෙත් හදිස්සියේම ආපසු යන්නට වන සටහනක් ඔහුගේ අපූව ජීව්තය සමග රැගෙන විත් තිබිනි.වඩාත් සුසර ඔහුගේ මනසට ඒ වග නොදැනුනාම නොවේ විය යුතුය.ඔහු නිතරම පැවසූ "ජීවිතය සීමිතය. අනෙකුන්ගේ මාවත් ඔස්සේ ඇවිදයන්නට එහි කාලයක් නැතිය.ඔබ ඔබගේම මාවත ඔස්සේ ඇවිදයන්න" වැන්නක් සමග අපට ඒ වග උපකල්පනය කල හැක.
ඔහුගේ ජීවිත සංචාරය ත්‍රාසජනකද නොවුනාම නොවේය.වරක් ඔහුව තමන්ගේම ආයතනයෙන් එලියට විසික් කරන්නට කටයුතු යෙදිනි. ඔහු ඔහුග අපූරු බව නැවත වරක් ඔප්පු කලාය.ඩිජිටල් ලෝකයට තවත් අපූරු සජීවීකරන අත්දැකීමක් රැගෙන එන ආයතනයක ගොඩ නගමින් තමන්ගේ ආදරනීය ඉලෙක්ට්‍රොනික සිතුවම් පෙල වඩාත් අපූරු අත්දැකීම් ගෙනෙන දැයීන් පුරවන්නට කටයුතු කලාය.අවසානයේ තමන්ගේ මුල් ආයතනය වෙත නැව එන්නටයැයි ආරාධනා ලබනට සිදුවිය. ඔහු වියාපාරිකයෙකුද වු බව නොකියන්නට අවශ්‍ය නැත. එහෙත් ප්‍රකට පෙලේ විශ්ව විද්‍යාලයක උපාධි උත්සවයක් අමතමින් "කාලයකට ඉහතදී රසවත් ආහාර වේලක් වෙනුවෙන් තමන් සැතපුම් ගනනක් ඇවිද ගිය බව" පවසන්නට ඔහුට අවශ්‍ය විය.
වඩාත් අපූරු කථාන්දරයක්ද ඔහු තම ජීවිතය තුල සටහන් කරන්නට තරමේ වාසනාවන්තයෙකුද විය. ඔහු එය තොරතුරු අවකශය මත්තේ භෞතිකව සටහන් කලාය.ඔහුගේ නිර්මානශීලී ප්‍රතිභාව තෝරතුරු යුගය වෙත පිවිසෙන මිනිසාට යෝධ සහයක් සකස් කර දුන්නාය. ඔහු මිනිසුන්ගේ දැතට වඩාත් හුරුබුහුටි පහසු දත්ත උපාංග ගෙනෙන්නට පුරෝගාමියා විය. වඩාත් අපූර්ව දෑ ගෙනෙන්ට ඔහුට හැමවිටම අවශ්‍යව තිබිනි. ඉදිරිපත් කිරීම් වලදී "one more thing" ලෙසින් පවසන්නට තවත් බොහෝ දෑ ඉතිරිව තිබෙන්නටද ඇත.එහෙත් හදිස්සියේම ආපසු යන්නට වන සටහනක් ඔහුගේ අපූව ජීව්තය සමග රැගෙන විත් තිබිනි.වඩාත් සුසර ඔහුගේ මනසට ඒ වග නොදැනුනාම නොවේ විය යුතුය.ඔහු නිතරම පැවසූ "ජීවිතය සීමිතය. අනෙකුන්ගේ මාවත් ඔස්සේ ඇවිදයන්නට එහි කාලයක් නැතිය.ඔබ ඔබගේම මාවත ඔස්සේ ඇවිදයන්න" වැන්නක් සමග අපට ඒ වග උපකල්පනය කල හැක.
ඔහුගේ ජීවිත සංචාරය ත්‍රාසජනකද නොවුනාම නොවේය.වරක් ඔහුව තමන්ගේම ආයතනයෙන් එලියට විසික් කරන්නට කටයුතු යෙදිනි. ඔහු ඔහුග අපූරු බව නැවත වරක් ඔප්පු කලාය.ඩිජිටල් ලෝකයට තවත් අපූරු සජීවීකරන අත්දැකීමක් රැගෙන එන ආයතනයක ගොඩ නගමින් තමන්ගේ ආදරනීය ඉලෙක්ට්‍රොනික සිතුවම් පෙල වඩාත් අපූරු අත්දැකීම් ගෙනෙන දැයීන් පුරවන්නට කටයුතු කලාය.අවසානයේ තමන්ගේ මුල් ආයතනය වෙත නැව එන්නටයැයි ආරාධනා ලබනට සිදුවිය. ඔහු වියාපාරිකයෙකුද වු බව නොකියන්නට අවශ්‍ය නැත. එහෙත් ප්‍රකට පෙලේ විශ්ව විද්‍යාලයක උපාධි උත්සවයක් අමතමින් "කාලයකට ඉහතදී රසවත් ආහාර වේලක් වෙනුවෙන් තමන් සැතපුම් ගනනක් ඇවිද ගිය බව" පවසන්නට ඔහුට අවශ්‍ය විය.
අපූරුතම මිනිසානනි ඔබවෙත ඉමහත් ගෞරවයෙනි!!!!!!
