වඩාත් සංකීර්න ඇල්ගෝරිතමයන් නිර්මානය කිරීමට වඩා ඒවා තුලට මිනිස් ස්වභාවයන් එන්නත් කිරීම

..........කාලය විටක මහත්සේ සෙමින් ද තවත් විටක නෙතු පියන් සලන වේගයකින්ද ගලා ගොස් තිබිනි. දෑවසරක් හමාරව තෙවන වසර මාගේ අධ්‍යාපනික දිවියට පැමින තිබිනි.හදාරන විෂයන්ගේ සාමන්‍ය භාවිතාව කොටස් පසුකරමින් ඒවායේ තීවර කොටස් දෙසට අපව ‍රැගෙන යමින් තිබිනි. අධිතාර්කික කාරනා වැඩියෙන්ම ටීටාව වැනි පරිගණක හැකියාවෙන් වැඩි උපකරන වෙතට භාරවෙමින් තිබුන අතර තොරතුරු තාක්ශනය මතට වඩාත් මිනිස්  ස්වභාවයන් ‍රැගෙන එන්නට උත්සාහ කිරිම දෙසට හැදෑරෙන සියලු කාරනවල ඉලක්කය යොමුව ඇති බවක් අප වෙත වැටහෙමින් තිබිනි. පෙර කාලයේ දී සිදුවී ඇතුවාක් මෙන් මේ වන විට උසස් අධ්‍යාපන ආයතනයේ ගොඩ නැගිලි මත හෝ වටා ඇති තාප්ප මත තබන ආවේශීලි හෝ උපහාසතමක සටහන් සංකෘතිය අවසන්ව තිබු මුත් දත්ත අවකාශය තුල ඒ සදහා ඉඩක් ලැබි තිබුන අතර ඒවා පාලනය කිරීමෙහි ලා මෙන්ම සටහන් කිරීමෙහිලා ද දියුනු අවබෝධයක් ඇතිවී තිබිනි. එක් සිසුවෙකු තබා තිබූ සටහනකින් පෙර කී තත්වය අපූරුවට සටහන්ව තිබිනි. " අප පසුකරමින් සිටින කාලය වන්නේ වඩාත් සංකීර්න ඇල්ගෝරිතමයන් නිර්මානය කිරීමට වඩා ඒවා තුලට මිනිස් ස්වභාවයන් එන්නත් කිරීම වඩාත් වැදගත් ලෙසට සලකන කාලයයි.".........