බොහෝ කලකට පසුව නැවත ආශ්‍රමය පැමිනෙන්නට ලබීම මහත් සතුටකි. ලොව නෙක දිශා ඔස්සේ සැරි සරමින් වෙහෙසට පත්වන ජීවිතයට ඇති එකම කෙම් බිම වේත නැවත පැමිනීම වැනි හැගීමක් සිතට නංවයි.ආශ්‍රමය බිදකුදු වෙනස්වි නොමැතිය. විශාල තුරුවැල් ,දිය කඩිති නෙක සියල්ල පෙර සේම පවතී.ලොකු ස්වමීන් වහන්සේ ගබඩා භාරකරු පමනක් නොව ආශ්‍රම භූමියේදී හමුවූ සංසාර ගත මිතුරා වැනි හැගීමක් සිතට ගෙනෙන්නට සමත්වූ ටිබෙටියානු මිතුරාද නැවත හමුවීම සංසාර ගත දිගු ගමනේ කිසිදිනය මැකී නොයෙතැයි සිතන තරමේ පහන් සතුටක් සිතට රැගෙන එයි. ආශ්‍රම කදු වලල්ල පාමුල ගම්මානයේ නිවසක ආගන්තුක කුටියේ පෙරදින රාත්‍රිය පහන්කල බැවින් උදාහිරු කිරන මාවත දෙපසවූ තුරුගොමු වල රැදුනු පිනි බිඳු මිනි කැට සේ එලි ගන්වන සිතල උදයේම ආශ්‍රම භූමියේ ප්‍රධාන දොර‍ටුවෙන් ඇතුලු වන්නට හැකි විය. ගබඩා භාරකරු වහ වහා ආගන්තුක කුටියක් පිලියල කරදී උදෑසන ආහාරය ලබා දෙන්නට තරම් කාරුනික විය. හෝරා දෙක තුනකින් ලොකු ස්වාමීන් වහන්සේ බැහැදකින්නට අවස්ථව ලැබිනි. මද කලක් ආශ්‍රමය ආශ්‍රිතව දහම් සුවය විදිමින් සිටි විදේශික මහතුන් කිහිපදෙනෙක් ආශ්‍රමයෙන් සමුගෙන යන්නට පෙර ලොකු ස්වාමීන් වහන්සේ බැහැ දකින්නට පැමින සිටි නිසා මදක් ඉවසන මෙන් ගබඩා භාරකරු ඉල්ලා සිටින ලදී. ලොකු ස්වාමීන්වහන්සේ හුරු පුරුදු මද සිනාව සමගින් අසලට පැමිනෙන්නට අවසර දෙන ලදී. මද තොරතුරු විමසීමකින් අනතුරුව මා පෙර සිටි ආශ්‍රම භූමියේ මුදුනතට වන්නට වූ කුටිය වෙත මා රැගෙන යන්නට යැයි ගබඩා භාරකරුට පවසන ලදී.......
http://nirogi.tk/
